Dat was de tweede keer binnen 24 uur dat een franse vrouw van Hercule zei: dat hij zo buitengewoon vriendelijk is. En ik kan het alleen maar volmondig beamen, na deze week.
We zijn net terug van een week vakantie Pyreneeën. Ik heb bijna elke dag gereden op Hercule en het was gewoon geweldig! Hij is nog steeds iets te mager maar wel al heel goed bijgekomen. Hij was zeer vrolijk en voorwaarts onder het rijden en super aanhankelijk. Hinneken als hij me zag, gelijk komen, nog even komen kroelen na het rijden voordat hij weer terug ging naar de kudde en onder het rijden was hij super voorwaarts. Superlatieven komen te kort om te beschrijven hoe het is om op je eigen paard te rijden in de Pyreneeën. Zeker als die er zelf zo'n plezier aan beleefd.
Met mijn partner ook nog een stap buitenrit gedaan. Hij reed op Malaga: een kleine dikke Merens merrie met het hart op de juiste plek. Zo braaf, maar één keer probeerde ze langs Hercule te komen. Die stak daar nog gauw zijn hoofd voor, zodat de dame niet langs kon komen. Alleen met twee merensen kun je met een onervaren iemand buiten gaan rijden. We zijn 1 1/2 uur weggeweest en we hebben genoten. En mijn partner? Die is ook aangestoken door het Merens virus en gaat les nemen zodat we de volgende keer kunnen draven en galopperen.
Tja en zo hebben we weer afscheid moeten nemen van Annebel, Wilco, de kinderen en Hercule en van .... Ze zal zelf wel de naam verklappen van de leuke pub.
Annebel heeft er weer voor gezorgd dat deze week onvergetelijk werd door alle fijne buitenritten die ze met mij (en anderen) gereden heeft.
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
