MerensForum.nl

_________________
Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt.

_________________
FIGARO DU KERCORB X BETEL DE FANTILHOU = QUINOA DE FANTILHOU

_________________
groetjes chantal en een kopstoot van rocaille

We wilden een Fris kopen maar dat was te duur. Toen afgegaan op een advertentie: "in Oosteind keuring Merens paardjes (kleine Fries) ". Wij erop af. Liefde geboren op die middag. Dus het zou een Merens worden. Mijn dochter haar verzorgpaardje was kreupel. Dus géén endurance kon ze rijden....er reed een Gaillard d'Eqeuil mee........ informeren bij de Roosberg leerde dat Gaillard een Merens is. Dus wij hem opgewacht in het bos. Achter Nicole Klip gefietst....want ik wilde alles weten over dit ras. Toen op het einde zei Nicole: "zijn volle broer Hercule staat te koop", hengst 3 jaar oud". Naar LImburg gegaan een weekend later........en ik was gelijk verliefd op Hercule........Hercule bleek een vader hengst te zijn en voor de kinderen, mij en op de manege was dat niet handig........dus Hercule werd ruin...en we zijn sinds acht jaar de gelukkige eigenaren van onze Hercule.........een paard die ontzettend lief is en waar je alles mee kunt doen: voor de wagen, dressuur M1 met 5 winstpunten, recreatief in het bos en langs de zee en met andere paarden van het stamboek hebben we kürs op muziek gereden door heel NL.....fantastisch paard!......
Dus ook al is het het eerste jaar moeilijk...zet door want als een Merens je vertrouwt heb je een fijn paard voor het leven..........

Wat ik zo leuk om te lezen vind is dat het bij eigenlijk iedereen liefde op het eerste gezicht was.

Leuke verhalen!!!!

Wat goed Pauline dat je zo hoog dressuur rijd met Hercule.... heb je een foto in actie?
Doe jij ook wat springen of richt jij je echt op dressuur. Was het lastig (ivm de toch wat compacte bouw) om sierlijk en volledig oefeningen te rijden (wijken, stellingen enz.)?

De mérens heb ik voor het eerst leren kennen toen Hercule nog bij mij op de manege stond. Ik had daar een verzorgpaardje staan, reed er in de lessen mee op manege paardjes en kon in die tijd nog geen eigen paardje veroorloven.

2,5 jaar geleden kwam ik bij bij Jan Volbeda terecht om daar stage te lopen, en daar kwam ik de Mérens dus weer tegen. Ik ben daar gevallen voor hun werkwillige karaktertjes en natuurlijk speelde het uiterlijk ook mee. Ik was helemaal verliefd op ze geworden.

Ik had even daarvoor een scooterongelukje gehad en net mijn rijbewijs gehaald, toen heb ik van m'n ouders een autootje gehad. Maar ik had liever een echt PK-tje Dus na een paar maandjes mijn auto verkocht en op zoek gegaan op i-net naar een mérens. Daar kwam ik Mitxa op speurders tegen en heb toen naar euromerens gebeld wanneer zij tijd hadden om te komen kijken/proefrijden.

Daar aangekomen, waren ze al bezig met hem te poetsen en voor te rijden. Zag er allemaal indrukwekkend uit. Toen er zelf opgeklommen en merkte ik even heel snel hoe hard hij wel niet kon Nog even over de weg gegaan, waar hij braaf was. De keus was snel gemaakt, ik zag wel wat in hem. Toen na een paar hele lange dagen wachten gingen we hem eindelijk ophalen. In het begin hebben we allebei wel eens moeilijke momenten met elkaar gehad, maar nu is het echt mijn maatje geworden en ik zou hem echt niet snel meer kwijt willen!

Hallo,

Mijn moeder gaat elk jaar naar Frankrijk. Vier jaar geleden belde ze op dat ze helmaal verliefd was op het paardje waar ze op reed. Ons andere paard werd al een dagje ouder en na overleg hebben we hem gekocht. Nog iemand van de manege heeft er ook een gekocht. We zijn ze zelf gaan ophalen in Lyon. Daar was een beurs waar de fokster aanwezig was met meerdere merensjes. De man die Hombre had gekocht heeft een vrachtwagentje. Daar zijn ze samen in vervoerd. Dat was handig, want het is een ervaren paardenman. We zijn in een dag naar huis gereden. Onderweg wel gestopt om te laten eten en drinken. Lordi was wel erg stijf van de reis. Hij werd gescheiden van zijn vriend. Dat was wel jammer. Hij was zo gewend. We hebben de eerste dagen wel goed op hem gelet. Maar het gaf weinig problemen. Wat wel moeilijk is geweest is het rijden. Hij is opgegroeid in een kudde. Daar zijn ze supermakkelijk. Alleen is toch anders. Maar met veel geduld en doorzettingsvermogen is het nu een superleuk paard.

Groetjes Hester

_________________
Lordi d'en Garcie

Daniëlle schrijft: wat leuk Pauline rijdt je nog steeds met hem dressuur en was het moeilijk om hem dingen aan te leren:
Antwoord:
Hercule staat nu bij Annebel in Frankrijk ivm te weinig tijd en het op kamers gaan van mijn dochter Hadewych. Hadie heeft hem zo succesvol in de wedstrijd gereden......samen hebben we hem getraind........en dat betekent veel uit houdingsvermogen hebben want hij vond het niet leuk rijden in het bakje met al die kunstjes. Tevens vraagt het een goede instructrice (en die hadden wij) en vaak oefeningen herhalen....Ook vraagt het veel andere dingen aanbieden zoals sprongetjes maken en voor de wagen en buiten onder de man rijden.......anders wordt het werk te saai. Het grappige was wel dat wijken leren zeer lang duurde en travérs rijden kon hij zo (zie je vaker bij paarden die voor de wagen lopen). Ook het verzameld galopperen vond hij moeilijk.
Foto's op de site zeten vind ik heel moeilijk. Wel heb ik nog een videoband waarin hij met mij kür op muziek rijdt en proefje met Hadewych. Jullie zien aan het uigebreide antwoord....ik ben nog steeds trots op mijn ventje!
Mixta kennen wij ook van de manege.......is echt een grandioos mooi en leuk paardje en o ja.........Deauville (oom van Hercule) rijdt nog steeds dressuur en zit op Z niveau met Madeleine. Dus de paardjes kunnen het wel...maar niet allemaal en voor alle merens geldt dat het moeilijk is om punten te scoren.

Dit is dan een foto van Mitxa, van 3 berichten terug.
Dit is wel een hele mooie Meréns.


Mitxa


Zelf heb ik Nero v.d. Raamberg beleerd, ook een heerlijk beest.
Het is een volle broer van Paris v.d. Raamberg.
Ze zijn allebei gefokt door de fam van Riel uit Zundert, een heel goed en vertrouwd adres.
Zie fotos van hun bij Photoshoot

Ik zag Nero 1 sec. in de wei staan en zei, dat is hem!!!
Hij is waanzinnig leergierig en kan alle dressuuroefeningen met gemak.
Heeft hele ruime gangen, maar is wel beresterk.
Daar moet je mee om kunnen gaan, als dat goed gaat heb je er een superpaard aan,
Het eerste jaar is het moeilijkst, heel eigenwijs! maar steeds consequent zijn, werpt zijn vruchten af.
Inderdaad heel goede instructie nemen is erg belangrijk.
Veel afwisseling ook.
Nero rijd nu met de 11 jarige Zoë, regelmatig wedstrijden met punten tussen de 190 en 200.
Ze heeft zelfs een keer 201 punten behaald, super knap tussen de bloedpony's.
Ze kunnen het dus wel.

Ik rijd nu zelf weer een 3 jarige Fries Obbe, gewoon een GROTE Meréns!! alleen niet zo sterk, ha ha.
Maar ook een heerlijk beest.

Succes met zoeken.

_________________
Obbe Silke en Nero zijn de mooiste

Wat een mooi beestje zeg, Mitxa.
Ik heb wel wat goede verhlen gehoord en gelezen over Euromerens.
Hun handelswijze staat me ook erg aan. Ik moet me verder nog helemaal orriënteren.
Hoe meer foto's en verhalen ik hoor en zie hoe zekerder ik van het ras wordt.

Bij ons op de manege hebben ze ook een Merens, ze hebben hem voor het gemak ook maar gewoon Merens genoemd.
Dat is ook echt een schat, wel een beetje een tik, hij is bang voor andere paarden. Behalve voor zijn stand maatje Zoewie.
Ze hebben zijn manen ala Fjord geknipt. Beetje jammer maar volgens manege voor de beginnende leerling handiger.
Merens wordt namelijk gebruikt in de beginnerslessen.
Ik mocht 2 weken op hem rijden. Hij is erg traag en heeft geen conditie.
Hij zit wel heerlijk en je ziet gewoon dat hij erg zijn best voor je doet. Hij is alleen zo stijf dat hij niet harder kan voor je.
Zijn galop is ook erg traag en hij valt in de bocht vaak uit de galop als ik hem niet blijf puchen.
Nancy (eigenaar Nirvana) zei dat de eigen paarden een stuk sneller zijn... hahah maar dat had ik zelf ook al bedacht.

_________________
Obbe Silke en Nero zijn de mooiste

_________________
Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt.