MerensForum.nl

s.v.p. aanklikken voor grote foto.

Wat is dat toch dat gevoel van geluk met je paard? Het is er niet altijd, want ik ben niet zo'n goeie rijder en Renske is wel eens eigenwijs en dan lijkt het of we moeten knokken om wie er de baas is! En soms lijkt het of ze niet geknuffeld wil worden..... Maar er zijn ook van die momenten! Vandaag was ze knuffelig, mmmmm, en braaf met rijden!!!! En als ik dan bedenk dat ze bij mij/ons hoort........ dan voel ik me zo gelukkig!Dan voel ik me ook erg verbonden met haar. Alsof ik haar mijn hele leven al ken, en we "hebben" haar in juni pas 3 jaar. En al ben ik niet zo'n geweldige rijder, op Renske gezeten voel ik me toch heel wat mans. En als mensen zeggen: oh, kijk eens wat een mooi paardje, dan ben ik trots. Van Renske heb ik al heel veel geleerd en dat gaat gewoon altijd door denk ik. Ook over mezelf, hoe angstig ik kan zijn b.v. en hoe tevreden als ik weer iets ondernomen heb met haar dat ik eigenlijk wel eng vond. Zonder Renske zou ik niet zo gelukkig zijn! Dank je wel Renske.
P.S met het aanklikken lukte het mij niet om de foto te vergroten en gisteren met een andere foto weer wel!

Ik heb dat nu, al dik 9 jaar later nog steeds met Fleur. Toevallig had ik het er gister met mijn bijrijdster over. Met Fleur is het ook gewoon nooit saai. Ze doet je altijd wel weer versteld staan of juist niet. Hahaha.
Zo vond Fleur het ontzettend moeilijk om alleen op pad te gaan. Terwijl mij dat juist zo heerlijk leek. Mijn zijn 2tjes, lekker door het bos struinen zonder ook maar met iemand rekening te hoeven houden. De laatste 2 jaar zijn we dat echt gaan trainen. Eerst met ander paard, dan een keertje een stukje alleen. En dat hebben we steeds een beetje verder uitgebouwt, steeds een paadje verder naar achter.

Dat gaat ook super goed. We kunnen nu heerlijk door het bos rijden in ons "uppie". Alleen er waren nog steeds 2 bruggetjes waar ze nog steeds niet overheen durfde als ik op haar rug zat. Nou, dan niet. Ik stapte gewoon af en stapte na de brug weer op. Maar we bleven het altijd even proberen.

En nu, afgelopen weekend ging ze over alletwee de bruggen, zonder ook maar te stoppen en om te draaien! Wat was ik blij! En dat heeft Fleur ook geweten. Heb haar beloond en gezegt tegen haar hoe knap ze wel niet is. Ze leek het echt te snappen en stapte trots verder! En het vrouwtje...Die had een grijns op haar gezicht die er nu nog op zit...

Het is echt noooooit saai...

Toch altijd leuk om te horen hoe gelukkig ieder paard (in dit geval een mérens) mensen wel weer niet maakt

Ik ben zelf ook heel blij met Quinoa, die ik inmiddels ook alweer 3 jaar heb, je leert toch elke dag weer van elkaar. Zo heb je je ups en zo heb je je downs. Maar als je dan samen weer wat bereikt, bij trudy dat ze heel erg lief en braaf is en bij daisy dat ze de beide bruggetjes overging, dat is het ultime blije gevoel

Nou ja heb dit weekend net nog een topic over quinoa met z'n galop geopend, daar hoort dit ook bij ( kan ook meepraten )

_________________
FIGARO DU KERCORB X BETEL DE FANTILHOU = QUINOA DE FANTILHOU

En dan vergat ik nog te zeggen dat het verzorgen ook zoveel plezier geeft.
Renske is zo zacht en ruikt zo lekker. En dat ze bijna altijd geweldig gaat gapen als ik haar borstel, daar moet ik steeds weer om lachen.
Ik zou haar niet gemakkelijk meer kunnen missen.

En het lukt nu wel om de foto aan te klikken.

kan me alleen maar bij jullie aansluiten. rocaille maakt me enrom gelukkig en helpt me het leven door te komen, zeker als je ziet dat ze vroeger niets kon en voor mij alles doet. zelf heb ik haar nu 3 jaar bijna maar heb haar daarvoor al 4 jaar verzorgt en toen leek het ook al of ze van mij was. die band die je met haar opbouwd, dat vertrouwen dat ze in je heeft. gewldig gewoon. we rijden nu vaker, maar omdat het zedel nog niet op sta l ligt kan mn vriend niet alleen rijden dus ga ik nog altijd mee. en de laaste keer was roc heel onrustig, waren veel mountain bikers in het bos, en toen wilde ze alleen maar dicht bij me lopen, zo van baasje ik vertrouw er op dat jij me beschermd dat er niets fout gaat. ze is verder ook altijd heel lief, en als ik een paar dagen niet kan door ziekte dan hoor ik van degene die haar doet dat het een dag wel ok vind als ik er niet ben, 2de dag staat ze al te kijken van waar is ze nou en 3de dag is ze echt teleurgesteld als ik er niet ben. dan heeft ze echt zoiets van als mn baasje niet komt dan hoeft het niet hoor (maar ben wel blij met het eten dat je geeft)

geniet dus van elke dag dat ik met haar heb, ik hoop dat jullie net zo genieten van jullie merensjes als ik.

_________________
groetjes chantal en een kopstoot van rocaille

Heb ik het nu goed, dat iedereen een merrie heeft?
En waarom schrijven alleen meiden/vrouwen op het Forum?
Is een Merens een "damespaard"?
Een lieve ruin voor Renske lijkt ons wel gezellig, maar of die bestaan?
Zo, laat maar een horen wat je er van denkt!
Geen rijweer vandaag, zo lijkt het tenminste vanmorgen hier.
Jammer............ Toch een fijne dag gewenst!! Trudy

_________________
FIGARO DU KERCORB X BETEL DE FANTILHOU = QUINOA DE FANTILHOU

Heb je helemaal gelijk in. Er verandert toch eigenlijk weinig............
En een Merens is natuurlijk ook niet een echt groot paard en misschien willen mannen wel GROTE PAARDEN?

Dames dames, niet te veel veralgemenen hè
Van onze berichtjes schrijf ik, Wim, er toch wel de meeste.
En ja, en da's wss normaal als man, ik was ook eerst in een Fries geïnteresseerd en als Linda niet zo geïntimideerd was door de grootte en de trotse houding van een Fries, dan hadden wij er misschien eentje gehad.
Anderzijds, Ramos is een geweldig lieve ruin. Heel sociaal en zachtaardig.
Wat het wordt voor de koets en onder het zadel, dat moeten we nog afwachten. Hij wordt dit jaar amper 3 en ons hebben ze verteld dat je een Mérens best een tijdje mag laten doorgroeien. Dus doen we dat ook
Hoewel, voor de koets zal ie er dit jaar moeten aan geloven

Maar om in de topic te blijven: Jaaaaaa wij zijn ook zeer gelukkig met onze zwarte beer

Dat het ook anders kan weet ik natuurlijk wel, wat het rijden betreft, want Hugo rijdt ook op Renske ( is gek op haar ) en is nu op weg naar Santiago. Zie de foto bij "Straô"!Het is wel grappig om te zien: Hugo ( 64 jaar) op Renske tijdens de Straô tussen al die reuzen van trekpaarden. Renske moet steeds even draven als ze over de weg stappen, om de trekpaarden in te halen.
En het ligt aan mij dat ik verhalen van "Wim" nog nooit gelezen heb......
Goeie reactie Wim!