Zaterdag gingen wij de mest van de voorbije maand wegvoeren. Hiervoor gebruiken we een gewone open aanhangwagen. Nu ligt de mestvaalt helemaal achter de paddock. Aangezien de ingang nogal smal is, had ik de aanhangwagen met de hand de paddock ingeduwd en stond ik met de dissel in de hand te wachten op Linda die met de wagen achterwaarts de paddock inreed. Ineens schoot de dissel de lucht in. Ramos was namelijk langs achter komen kijken en vond niet beter dan gewoon op de aanhanger te stappen. Waarschijnlijk had hij zin in een stapje in de wereld en bij gebrek aan echte paardenaanhanger (of omdat het mooi weer was, wie weet
) hoopte hij waarschijnlijk zo toch nog eens ergens te komen. Nu zou je denken dat als dat ding ineens beweegt als hij eropstapt dat hij zou schrikken en achteruit stappen ... niks van. Eens snuffelen en proberen nog hoger te klimmen.Van een koele kikker gesproken.
Alleen jammer dat ik mijn fototoestel niet bij de hand had.
