aanklikken voor een grotere foto.
We zijn op vakantie met Renske in Vorden. Het is hier prachtig mennen, heel veel harde zandwegen en afwisselend bos en akker/wei. Vorig jaar hadden we in Drenthe een vervelende situatie toen we een spoorweg over gingen. Waar wij wonen, op Schouwen-Duiveland, rijdt geen trein, dus met Renske hoefden we nog nooit over rails. Bij die drukke spoorwegovergang in Drenthe, waren we wat nerveus en wilden we gauw over het spoor. Dus drrrraffff, en daar gingen we. Renske gleed uit en midden op de overgang viel ze plat op haar buik voor de wagen. Gelukkig stond ze weer op, ik ging naast haar lopen en we konden verder. We moesten op weg naar huis weer over het spoor, dat ging niet gemakkelijk, maar lukte wel. Sinds die tijd heeft Renske moeite met ijzeren banden b.v. bij een brug of bij betonplaten. Ook hier is een spoorlijn in de buurt. We wilden er niet meer omheen en vatten vanmorgen de moed om het te gaan proberen...... De weersvoorspelling was niet geweldig, maar toen we om 9.15 wegreden scheen de zon. We ontdekten rond koffietijd dat ik (van de zenuwen?) heet water was vergeten voor de koffie. Langs de weg waren twee werkmannen bezig die een schaftkeet (pipowagen) hadden. Zij hebben water voor ons gekookt, dus dat was opgelost. En toen naar de spoorovergang. We hadden een rustige overgang uitgezocht. Renske wilde niet en we moesten de eerste keer keren en het nog eens proberen. Ik liep naast haar en sprak haar vastberaden toe en Hugo gaf haar een flinke tik op de billen. Ze gleed even uit, maar we kwamen er over!! Jippie! Het was niet eens zo'n makkelijk spoor. Op de terugweg kozen we een andere overgang. Onderweg vroeg ik aan een boer hoe laat de trein langs kwam: kwart voor en kwart over... We wachten tot de trein voorbij was en dit keer ging Renske er in één keer er over. We waren nog niet ver weg en toen hoorden we nog een trein! O jee, er rijden dus om die tijd twee treinen, niet aan gedacht! Als beloning kreeg Renske over het spoor meteen een pepermuntje, misschien dat ze dit onthoudt. Voor mij is het belangrijk dat we dit geprobeerd hebben en dat het gelukt is. Hoera voor Renske!! En ook een beetje voor mij, want ik zag er toch echt wel tegen op!!
|
Maar knap van jullie dat 't de laatste keer zonder problemen is verlopen.
Ik heb ook ooit gehoord dat de paarden met ijzers als ze het spoor raken een soort van electrische schok moeten krijgen. Dus ook al zou Hercule het durven, ik doe het voor geen goud, en ik kan zat oefenen want hier barst het van de rails en overgangen. Dus chapeau voor jullie!