Nou daar ga ik dan...mijn eerste verslagje.
Gisteren was natuurlijk mijn allereerste volle dag, als eigenaresse van mijn prachtige Bibi. De andere van de stal kwamen haar natuurlijk bewonderen, en riepen Ohh en Ahh..logisch! Je hebt natuurlijk verschil tussen een zwart paard of pony en een Mérens...laten we eerlijk zijn!
Ze is echt de rust zelve in haar stal, ik heb haar heerlijk eerst gepoetst, want dat is flink nodig, met haar 'winterjasje' aan.
Ook had ik al een afspraak gemaakt met de hoefsmit, om haar hoefjes eens na te lopen, en vooral om te kijken of er geen 'rottigheid'' onder zat, gelukkig was dit niet het geval.
Daarna haar eerste rondje op het terrein, het is per slot van rekening allemaal nieuw, nieuwe paarden, nieuwe geluiden en vooral nieuwe luchtjes.
Buiten zijn ze op hun mooist..haar prachtige manen woeien alle kanten op, het zonnetje scheen op haar glimmende zwarte vacht!
Dapper liep ze met me mee, af en toe eens vreemd kijken van wapperend plastic, maar al snel vond ze dit alles gewoon. Haar met frisse tegenmoed weer op stal gezet, lekker kuil gegeven, waar ze heerlijk van geniet. Maar even met tegenzin met rust gelaten, om een uurtje later haar weer eruit te halen, om haar de binnenbak te laten zien..
Dat was toch even vreemd..spiegels?! Ze was er van overtuigd dat het Mariska was, een gehinnik van jewelste! Ik moest er zo om lachen, het leek wel alsof ze de baard in de keel had! Maar na een minuutje of tien keek ze er al niet meer van op..Zo hebben we een tijdje gelopen, en ze raakte steeds meer op haar gemak, het was haar allemaal om het even.
Het liefst wil ik gelijk de hort op...maar ik hou me in..laat haar maar eerst wennen..ik denk dat dit het beste is.