Sommige van jullie weten wel dat we (ik en mijn ervaren instructeur) bezig waren met Mitxa te beleren voor de kar. Dit heeft helaas al veel te lang geduurd met de medische mankementen waar we tegenaan liepen. Maar goed, sinds een paar weken hebben we het weer voorzichtig opgepakt met het resultaat dat vandaag de dag was aangebroken dat ik het zelf eens ging doen. Ik vond het zeker weten spannend maar heb toch m'n stoute schoenen aangetrokken en na de vergadering die we hadden op de manege Mitxa uit de wei getrokken en in het tuig gegooid.
Toen we buiten een beetje rond liepen was jan bezig met het karretje onder het zeil vandaan te trekken en die kwam erachter dat 1 van de burry's los zat, dus hij naar de auto terug gelopen en zijn gereedschap gepakt om hem weer vast te zetten. Mitxa vind het stilstaande karretje altijd maar een beetje eng zo ook dit keer. Ik draai hem ruim van te voren ervoor en zet hem dan een paar pasjes achterwaarts waarna Jan hem verder in kan spannen. Tijden het inspannen was hij super braaf, hij blijft gewoon stilstaan totdat het allemaal vast zit. Voor de zekerheid hebben we nog wel 1 longeerlijn aan de linkerkant zitten die Jan vast heeft.
Ik ben toen op de bok gestapt en heb Mitxa voorwaarts gedreven waar jan buiten het gezichtsveld van Mitxa nog even een heel klein stukje naast liep. Mitxa deed alles alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Tegen Jan zei ik al snel dat hij achterop kon staan en we zijn toen met een klein stukje over de weg richting de buitenbak achter de weien gestapt. We hadden niet het beste weer uitgekozen want toen we net de weg op gingen begon het enorm te regenen en te hagelen. Mitxa was daar niet echt blij mee en begon wat te dribbelen maar was nog goed in de hand te houden.
Toen we in de bak aankwamen heb ik wat voltes gereden maar zijn we toch alweer snel terug gedraaid want die hagel was niet echt alles
Op de weg hebben we nog een stukje gedraafd, we kwamen ook wat busjes/auto's tegen met trailers erachter maar hij draafde super door en keek er nog niet eens naar. Natuurlijk toen we terug op de manege kwamen was het droog en zagen we verderop het zonnetje al doorbreken.
Mijn vertrouwen in hem is zeker met mennen een heel stuk gegroeid en we vinden het beide super leuk dus het is zeker voor herhaling vatbaar! Tijd voor menlessen dus om de verdere kneepjes van het vak te leren. Ik ben trots op mijn veelzijdige pony!
helaas geen foto's van deze gebeurtenis maar die komen de volgende keer wel