Vanochtend een dauwtraprit gemaakt want we wilden graag wild spotten. Om 5 uur zaten we op het paard. De wereld voor ons alleen. Het barst van de konijnen, wel honderden en de paarden vinden het helemaal niets. Zelfs onze evenwichtige Hercule, snapt niets van al die kleine snelle beestjes die het pad op huppen. Een prachtige rit volgt in het natuurgebied Surrae. Mooie nevel boven de vennetjes, lieve zeer alerte paarden en prachtig weer. Wat wil een mens nog meer? We komen een prachtige vos tegen die we een eindje volgen. Opeens flink gekraak en we horen iets groots wegvluchten, de paarden draaien zich zeer snel om en gaan er in volle sjas vandoor. Na vijf stappen staat Hercule stil tegen boom 1 en Polie tegen boom 2. Jef is geslaagd voor zijn ruiterbewijs
Wat knap voor een beginner.Helaas dus wel een ree gehoord, maar niets gezien. Slap van de lach rijden we verder, de tranen lopen over mijn wangen van het lachen. Wat een lafaards die paarden van ons, valt er echt iets te zien, laten ze het afweten
. Opeens, ja hoor, staat een ree 10 meter van ons af tussen de bosjes en die draaft rustig van ons af. Paarden hebben (gelukkig) niets in de gaten en wij genieten. Vervolgens zien we nog twee hazen, reiger in de lucht en vlak bij een buizerd op een paaltje. Op het einde van de rit huppelt een konijntje bijna over de voeten van Polie. Ze draaft gewoon door en kijkt naar het beestje. Die angst is dus over. Wat dat betreft is ze wel eerlijk.
ja daar moet je ook heel hard voor weg rennen haha. 
En er is ook een gebied met paarden en Schotse hooglanders dus hier kom je genoeg tegen.