Op dit moment les ik vrij stevig. De basis is nog niet volmaakt maar wel aardig aanwezig en volgens mij en mijn instructrice Sandra zijn we toe aan het zwaardere werk. Dus twee keer in de week lessen Polie en ik. Vooral zijn we bezig met Polie te leren dat ze haar kont laat zakken, dat ze strekt, dat ze vanuit achteren beweegt en dat het lijntje van de beenhulpen/ zit naar reactie erg kort is. Polie doet het super ook al vindt ze het zeker niet altijd leuk. Hebben jullie dat nu ook dat als je werkt met je paardje en je stevig en consequent rijdt jullie dat ook ergens wat zielig vinden? Ik bedoel het is en blijft natuurlijk wel een merens ook als heeft Polie veel aanleg en is ze werkwillig.
Ik heb dat dus wel namelijk, dat ik het soms wat zielig vindt. Volgens Sandra mag ik nog veel strenger en consequenter zijn en mag ik het lijntje nog veel korter gaan houden en verfijnen. Ook zo vandaag kreeg ik de instructie om eens even een flinke schop te geven (ik kreeg inderdaad geen reactie), dus ik met mijn binnenbeen bam: Polie gelijk bam terug middels een flinke bok (
, maar ze liep daarna wel fantastisch en was heerlijk om te rijden. San en ik moesten echt lachen om haar, maar het werkte wel.
Dus ik ben eigenlijk een beetje benieuwd hoe jullie dat beleven? Polie mag van mij als troost en om goed tussen de oortjes te blijven wel twee keer per week lekker een buitenrit maken samen met haar vriend Hercule. Ben benieuwd naar jullie belevingen.