Hoi allemaal,'
Zo ongeveer 4 weken geleden merkte ik tijdens het rijden op Noumea dat ze op de ene hand in galop, het net leek of dat ze verkeerd aansprong, ik haar weer terug genomen naar draf en weer opnieuw aangesprongen en weer het zelfde net alsof ze in de verkeerde zat, had al meteen zoiets van dit is niet goed, want ze sprong toch echt goed aan, Noumea spring sowieso nooit verkeerd aan. Gevraagd aan iemand ofdat ze misschien onregelmatig was, maar die gene zei van niet en in draf en in stap merkte ik er ook niets van. Ik d8 nog misschien is Nefertari op haar rug gesprongen ofzo of heeft ze misschien iets verrekt, dus er ongeveer 2 weken niets mee gedaan en laten rusten. Toen weer opgepakt en weer het zelfde verhaal. Ook naar het bos geweest daar galopje en daar leek het net alsof ze weer verkeerd zat of overkruist, ik zei al tegen het meisje waar ik samen mee aan het rijden was van dit is echt niet goed, heb haar al bijna 6 jaar en dit voelde gewoon nooit zo. Toevallig zou er gisteren voor Memphis een Fysiotherapeut komen, d8 dan kan ik die ook wel even naar Noumea laten kijken. Noumea aan de longe en ja hoor hij zag t meteen, als je goed kijkt, zakt ze iets elke keer door haar linkerachterbeen heen, ze zet die ook anders neer om te ontlasten, ze loopt gewoon niet helemaal zuiver en haar kogel veert niet zo als haar rechterachterbeen daar de kogel van. Nu is het zo dat Noumea als zo lang dat ik haar heb, zo heb ik haar gekocht een verdikte kogel linksachter heeft, nu snappen jullie natuurlijk wel dat op dat moment voor mijn gevoel mijn hele wereld instorte, er gaat dan meteen van alles door je hoofd en dat brave paard, altijd even vrolijk, reed gewoon braaf met mij erop terwijl ze gewoon pijn heeft. Zoals sommige van jullie wel weten is Noumea echt alles voor mij, je hebt toch wel eens dat je met een bepaald paard echt een chemie vormt, dat je voelt dat je bij elkaar hoort, dat niets de band tussen jullie kan breken, dat heb ik met haar. Vind het voor haar gewoon ook zo erg, ze zou altijd alles voor me doen, ze probeert altijd alles goed te doen voor mij en het mij naar mijn zin te maken, ze verdiend dit gewoon niet. Ze is al zo angstig aangelegd, en ze heeft al best wat mee gemaakt in haar leven voordat ze bij mij kwam, maar wij samen overwinnen alles en dan komt dit er weer bij. Nu mag ik voorlopig niet meer rijden, wat logisch is en wat ik ook niet wil, want ze heeft pijn en aanstaande maandag komen ze een foto van haar kogel maken. Ik hoop zo dat het niets ernstigs is, maar omdat ze het al 4 weken heeft en het precies dat been is van de verdikte kogel ga je meteen t ergste denken. Maar ja eerst de foto's maar even afwachten maandag, hoop dat het mee valt.
Groetjes Marie-José
|