Hallo,
Ik was al een tijdje eens nieuwsgierig naar de surprise stables van henny huisman en nartuurlijk naar "snuitje".
Nou zit de camping waar wij staan een paar kilometer er vandaan, dus ik dacht laat ik eens het adres op zoeken en er eens voorbij rijden om te kijken hoe of het eruit ziet. Maar het ligt afgelegen en de weg ernaar toe is moeilijk te vinden, dus kon ik niets zien. Barry en dylan waren ook mee. Opeens stonden we bij één van de uitgangen voor een groot hek en ik zag daar een trailer staan met surprice stables en nikki huisman erop, dus wist ik dat ik we goed zaten.
Ik had een paar foto's gemaakt en we zijn weer weg gereden.
Ik had nog geen paard gezien helaas. We zijn naar de andere kant gereden en bij de hoofd ingang gekomen. Daar zat een interkom bij het hek, en ja hoor ik heb aangebeld.
Een mannen stem zei "goede middag" (volgens mij was het aan zijn stem te horen henny huisman himself). Ik vroeg heel beleefd of ik hier goed was bij de suprise stables en hij zei heel vriendelijk ja dat klopt. Ik vroeg of ik de paarden mocht bekijken, en hij antwoorden daar gaat eigenlijk frank over en daar kwam frank al aangelopen. Die was ook heel vriendelijk en zei dat het normaal niet kan, maar hij best één keertje een uitzondering wil maken. Ze waren even aan het lunchen en ik mocht over een half uurtje terug komen, bij de andere ingang waar ik al eerder had gestaan. (ze hadden met al gespot op de beveiligings camera's haha) Ik zou dan een rondleiding krijgen.
Het is daar schitterend mooi en alles is zeer goed verzorgd en heel netjes. Ze hebben daar van alles, eigen binnen manege, spring tuin, buitenbak, longeerkraal, stapmolen echt alles, wat je maar bedenken kan.
Frank de schoonzoon van henny huisman was heel vriendelijk en zei van bekijk alles maar rustig. Hij kwam af en toe langs om even een praatje te maken en onze vragen te beantwoorden. Hij rijd zelf 6 paarden en doet aan springen.
Hieronder nog een paar foto's van de paarden.
Dit paard heet vriend surprise.
En dit is míjn grote vriend "subaru surprise" Ik vindt hem het einde. Hij ging flemen als ik mijn hand omhoog deed en als ik weg liep ging hij aandacht vragen, hij snufflede aan mijn camera. een echte knuffelkont.
En nartuurlijk moest ik zelf nog even met snuitje op de foto. Snuitje is ondertussen al weer 20 jaar.
Ik heb nog meer foto's, maar dit geeft het denk ik wel weer hoe het geweest is.
gr. nancy