MerensForum.nl

Nog even en het is zover. Donderdag vertrekken we naar Chartres. De andere dag naar Limoges en dan gaan we naar Annebel.

Voor de mensen die het gemist hebben...............In april hebben we Hercule op de vrachtwagen gezet naar Frankrijk. Hadewych heeft te weinig tijd en studeert in Amersfoort en ik heb twee banen dus onze Hercule kwam te kort. Veel "vaart" heb ik gehad van mijn besluit om Hercule te laten vertrekken. Zeer bewust heb ik maanden afstand genomen van alles wat met paarden te maken had, om het mezelf niet nog moeilijker te maken dan het al was.

Ook Hercule heeft het niet gemakkelijk gehad....de overgang was groot en hij is dan ook ziek geweest en veel afgevallen. Dankzij de goede zorgen van Annebel is hij er weer bovenop. Hij voelt zich nu prima in de kleine kudde van Annebel en ook het buitenleven bevalt hem goed. Zijn lijf moet nog aanpassen aan het andere leven. En met de dag zie je hem opknappen ook al is hij vergeleken met de andere Merens nog wat mager . Zaterdag zien we hem weer en het lijkt me fantastisch om op mijn eigen paard in de Pyreneeën te rijden.

Begin augustus vertel ik jullie hoe we het gehad hebben.

Groetjes,

Pauline

Hey,
Dat moet echt moeilijk geweest zijn! Fijn dat Hercule een beetje gewend is daar
Succes zaterdag!
~xXx~

_________________
FIGARO DU KERCORB X BETEL DE FANTILHOU = QUINOA DE FANTILHOU

hoi,
leuk dat je naar frankrijk gaat. ik heb hercule nog wel gezien, we zijn toen we in frankrijk waren ook nog even bij annabel geweest en hij heeft het zeker wel naar zijn zin daar, hij stond lekker met zijn vriendjes en vriendinnetjes in het bos. daar was het lekker koel, maar toen wij er aan kwamen liep hij meteen achter ons aan, hij moet er zeker nog wel een beetje aan wennen al die vrijheid.
veel plezier daar.
groetjes ceciel

_________________
http://www.euromerens.info

Wat gaaf! Gelukkig gaat het weer goed met hem! Veel plezier!

We zijn dus in Frankrijk geweest en we zijn net terug..................het was fantastisch en tevens enorm schrikken.................ach ach lieve mensen wat zag Hercule eruit. Onze mooie Prince Noire die vorig jaar eerste premie haalde bij de keuring is enorm mager geworden. Hierdoor lijkt het dat hij een heel lang hoofd heeft gekregen. Ik had hem niet herkend, dat vond ik toch wel erg en dat tot twee keer toe.

Zijn plaatsje in de kudde moet bevochten worden zijn vel heeft dan ook schrammen, plekjes en ontvellingen. Niets ernstigs, maar het is wel wennen om hem zo te zien. Tevens is hij vergeleken met NL meer op de paarden gericht als op de mensen, hoe leuk hij het ook vond dat we er waren. Toen we hem iedere keer terugzette op de wei na het rijden, hinnikte hij gelijk naar zijn vriendjes en galoppeerde naar beneden naar de bosjes. Een prachtig gezicht was dat.

Van Hadewych en Annebel hoorde ik dat Rogier van Euro Merens hem gezien had en vond dat zijn uiterlijk mee viel..........maar ja dit uiterlijk hadden we kunnen verwachten maar we hebben er gewoon niet bij stil gestaan. Dus dat trooste en gerustelde ons wel.

Geweldig was het om Hercule te rijden en hij werd al gauw sterker en vond het leuker en leuker, weer onder het zadel. De omgeving bij Annebel is prachtig. Het voelde enorm goed om hem daar te rijden. Hij voelde super relaxed aan en na paar dagen lekker voorwaarts. Eerder was hij wat sloom als te pittig buiten. Hercule is Merens onder de Merens geworden in zijn uiterlijk en doen en laten.

Kortom we hebben genoten van de gastvrijheid van Annebel, de geweldige omgeving en ons eigen paardje weer onder het zadel. Ook al was hij nu veel ieler wat raar voelde.

Annebel weet misschien iemand die hem regelmatig kan gaan rijden. Dat zou fijn zijn want dan kan ik volgende keer gelijk met hem rijden en kan hij volgend jaar mee op trektocht met mij. Dat zou fantastisch zijn.

We willen nu regelmatig naar Hercule gaan. Ik hoop dat we over een tijdje de weg kennen daar zodat Annebel niet iedere keer mee hoeft en wij afhankelijk zijn van haar en zij haar gezinnetje moet achterlaten voor mij. Hoe gastvrij en buitengewoon aardig Annebel, Wilco en haar kinderen ook zijn.

Bedankt voor jullie leuke reacties op mijn verhaaltje dat Hercule vertrokken was en wij naar hem toe gingen.
Nu ik weet hoe hij het daar heeft, gevoeld heb hoe relaxed hij is geworden voelt het goed aan ook al blijft het emotioneel om je paard naar Frankrijk te laten verhuizen. Het is nu toch stukken minder verdrietig als dat het was voordat ik hem gezien had.

Als meer mensen met de plannen lopen om hun paard te laten verhuizen naar Frankrijk wil ik die mensen het advies geven dit alleen te doen als je ook echt zeker bent van je zaak dat je hem daar voor heel lang laat. Anders is het voor het paard te belastend, want voor mens en dier is het heel wat zo'n verhuizing. Ik verwacht dat Hercule minstens een jaar nodig heeft voordat hij weer wat dikker is geworden en gewend aan het leven daar. En daarbij is het zo dat Hercule behoorlijk aan de maat was toen hij vertrok en van een slok water al dik wordt. Dat laatste is waarschijnlijk de reden dat hij er volgens de kenners nog steeds redelijk uitziet. Het uiterlijk kan dus nog veel erger.

Dat was het dan weer. Jullie begrijpen dat ik enorm genoten heb om mijn paardje weer te kunnen rijden. Wat mij betreft zal dit gauw weer gebeuren.
Groeten,

Pauline

Hoi Pauline,

Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn.
Ik heb Hercule gisteren gebruikt zoals ik al zei voor de tocht met de kopers, hij was superbraaf.
En Pollison is verkocht snik snik, volgende maand staat hij in Nederland!
Maar superlieve mensen dus ik moet niet zeuren!

Wie weet als Pollison weg is krijgt Hercule de kans om leidruin te worden als hij nog wat meer aansterkt.
Waarschijnlijk komt er bionnenkort nog een 16 jarige merrie bij ,
niet van mij maar ik mag er elk jaar een veulentje uitfokken als ze hier mag staan leek me wel een goede deal.
Dat is dan ook een merrie die blijft en kan hij goede vriendjes mee worden.

We horen wel weer van elkaar, Groetjes en werk ze weer zo na de vakantie.