Zoals jullie misschien nog wel herinneren, vonden wij een paar weken geleden dat Ramos al redelijk "zadelmak" was, omdat hij dat al goed kon verdragen.
Nu hadden wij laatst kennissen op bezoek waarvan de kinderen ook paard rijden. Toen ze Ramos zagen, vroegen ze meteen of ie lief was, en nog voor ik het wist, had een van hen zijn zoontje al op Ramos gezet. Dit ging zo goed, dat de anderen het ook meteen wilden proberen ... en zoals je ziet : zonder probleem
Dit was de eerste die erop mocht:
En hier is z'n zus:
En de jongedame die de haflinger van onze kameraden berijdt:
En tot slot Anja, onze vriendin die zelf met een warmbloed dressuur rijdt, maar die het niet kon laten om ook eens op Ramos te gaan zitten
:
Die glimlach, die zegt toch genoeg hè ...
We zijn er nog altijd niet achtergekomen of er nu wel iets is waar Ramos niet voor te vinden is.
Zalig toch
Groetjes en veel plezier met dit hele leuke paardje.