Gisteren heb ik net als Daisy de endurance van Austerlitz gereden!
26 kilometer door een erg blubberig bos. Ze zakte sommige stukken bijna tot dr knieën weg. Dat reed echt niet zo fijn! Ik startte als een van de laatsten dus het was al flink kapot gereden...
Een meisje die ik ken met een ijslander had gevraagd of ik samen met haar wilde starten omdat haar paardje dan wat vlotter loopt. Ik was er eigenlijk niet zo voor omdat ik het fijn vind alleen te rijden omdat je dan echt je eigen gang kan gaan. Maargoed toch ja gezegd en met haar gestart. Wel erbij gezegd dat als het niet gaat, ik dan alleen verder ga.
Ze wilde ook alleen stappen en draven. Dat ging dus niet lekker voor ons. Domi moet ik eigenlijk vrij aan het begin echt de ruimte geven en lekker vlot draven en galopperen. 2 voordelen; domi is dr ei kwijt en je wint tijd. 't blijft een wedstrijd! Maar dat ging dus niet....
Op de P/A controle na 13 km mocht ik meteen verder met een hartslag van 48!!!! heb ik nog nooit zo laag gehad tijdens een rit! Kwam waarschijnlijk omdat ik voor de PA erg lang stilgestaan heb voor het stoplicht.
ik stapte dus meteen weer op voor de 2e helft maar dat meisje met de ijslander wilde eerst nog koelen en drinken geven. Ik wilde daar niet op wachten en wilde zowiezo nu echt alleen verder dus ben doorgereden en de laatste 13 km alleen gedraafd en gegaloppeerd. Alleen 2 km voor de finish gestapt. Maar Domi had nog te veel energie en bleef maar doortanken. Dan nog een voelbalveld, tennisbaan en muziekkorps erbij.... Dus ik kwam met een hartslag van 76 bij de finish. Afgezadeld, gekoeld en na 10 minuten opnieuw aangeboden en het was 52. Goed dus!
Bij de nakeuring was ook alles dik in orde dus we zijn goedgekeurd! weer een goed uitgereden rit erbij! Ik ben met 10,4 km/u over de finish gekomen!
Toen moest ik nog een stuk door het bos wandelen terug naar de manege. Ik kon Domi nog net houden maar wat kan dat beest dan vervelend sterk zijn zeg! volgens mij dacht ze dat we nog een rondje gingen... Aan de andere kant wel een goed teken!
Voor de rit:
Sportknol aan de lunch
Ouders aan de koffie
Bij de start:
Bij het eerste groompunt voor de ijslander Röskur:
Er was een kennis van haar paard gevallen op een hele vervelende manier. We zagen in de verte de ambulance al en van dichtbij zag ik dat het een bekende was. Frank, een van de grooms van Iris en Röskur (ijslander) reed het paard van haar voor haar naar de P/A controle zodat hij daar in de trailer mee naar huis kon.
Na de PA lekker doorgereden en hier zijn we bijna bij de finish:
Daisy kwam ik ook nog tegen bij de finish! Doordat dr fjordemaatje weggestuurd werd had ze dus net een (2 slagen) te hoge hartslag.... jammer maar Fleur zag er toppie uit! gefeliciteerd hoor met jullie goede resultaat!!!