Nou afgelopen weekend waren we weer van de partij, even snel een verslagje. Dit keer een TREC in een plaatsje onder Charleroi in Begie.
Het was een beetje gehaast, omdat Karin gewoon moest werken vrijdags. We kwamen laat aan.
Zaterdag de POR; Ze hadden ineens de tijden vervroegd, en dus moesten wij binnen een half uurtje al naar de kaart-kamer. Daarvoor moesten we de paarden laten keuren en opzadelen.
Kaarten ingetekend en op weg. In de regen en de onweer. Niet echt lekker dus! Eerste stuk wel de route kunnen vinden, maar de voorgeschreven snelheid haalden we niet zoals we wilden. Na de pauze klaarde het op en werd het warm. Helaas zijn we een stuk verdwaald, en haalden we ook daar de tijd niet. Ik werd nog in draf aan een stak gespiest die recht mn buik inwilde. Gelukkig brak hij af, maar een wondje had ik wel en voelde het goed.
Het volgende traject ging goed, op een val van Cyclame na. Door de regen waren de stenige klei paadjes erg glad, en Cyclame ging onderuit. Ik bleef zitten, ze krabbelde overeind en we gingen weer verder. Ze had gelukkig niks.
Al met al waren we goed bij de finish gekomen, maar wat was het heet nu! Perfectionistisch als we zijn, vonden we dat het niet echt goed ging. Al hoorden we van alle kanten dat deze rit moeilijk was geweest.
Ponies gedouched en in hun paddockje gezet. Daarna hebben wij diezelfde douche genomen. KOUD!!
Tijdens het avondeten begon het ineens te stormen en te onweren. Resultaat; tent weggewaaid! Karin's vader was op het weiland, en heeft snel de tent opgerold en in de trailer gelegd. 's Avonds laat hebben we die weer opnieuw opgezet.
Daarna gezellig wat gedronken met alle Nederlanders bij elkaar. Toen we terug naar onze tent liepen, ging er een paard door het lint heen. Wij hebben snel om hulp geroepen en al snel stonden alle belgen in hun onderbroek de paddockjes te repareren (waren aan het slapen).
De zondag; de gangenproef en de hindernissen. De gangenproef ging rommelig. De apparatuur deed het niet, dus moest Karin overnieuw. En die tweede keer gaat natuurlijk nooit zo goed als de eerste keer.
Nouja niks aan te doen.
Wat een pech allemaal he??
Nou de hindernissen nog. Zoals we van onze merensjes verwachtten deden ze goed hun best. Eigenlijk alle hindernissen deden ze netjes. Tijdens de orientatierit hadden we al 5 hindernissen gehad (bergen op en af, en een stromend beekje oversteken).
Nu hadden we;
rechts opstappen
smalle doorgang
heg/bezembak
bruggetje
dubbelsprong strobalen
stilstaan
boomstammen springen
onder takken door (slechts 20 cm hoger dan de schofthoogte van je paard! je moet er dus zowaar naast gaan hangen)
slalom
labyrinth
hek
We kregen complimenten van de belgen over onze PTV. Ze vonden dat wij die netjes deden. Erg leuk!
Daarna afgezadeld, nog even bij de anderen gekeken en naar huis. We konden niet op de prijsuitreiking wachten. Dat kwam veel te laat.
Nog een kwartiertje te gaan naar Lunteren, en we kregen telefoon; de Nederlanders daar:
WE HADDEN DE EERSTE PRIJS!!!!
EN OOK NOG DAARBIJ; EERSTE IN DE PTV!
Ontzettend gaaf, we hebben zitten gillen in de auto!!
Ze nemen onze prijzen mee naar Nederland
De buit; een rood en blauw dekje (hebben ze goed ingekocht haha!), allebei een pakket bier uit de streek, een beker, een rozet en een foto op A4 van de fotograaf. Ze hadden nog een loting; Karin een survivalpakket en ik een strijkijzer. Die laatste kan mooi in de kast naast de boormachine die ik won in Eersel
hahah!
Merenspaarden; echte TRECpaarden! Joepieeeee!!!
(foto's komen later nog!)