Vandaag een week geleden zijn we naar de kliniek geweest met Domi voor een kreupelheidsonderzoek en nu het iets bezonken is hierbij het verslag;
Domi was 3 weken terug ineens kreupel. Zomaar uit het niets. De volgende dagen nam het af en zag je niks meer, en ineens was het weer net zo erg als de eerste dag en toen nam het weer af tot alleen wat kort lopen. Aan haarzelf was niks te zien. Geen warme of dikke plekken.
Toen zijn we vorige week naar de kliniek gegaan voor een onderzoek. ook toen liet ze niks zien behalve wat kort met haar linkerachterbeen. Op de volte idemdito. Met buigproef vond ze het buigen zelf niet prettig maar ze draafde rad weg.
Daarna zijn er foto's en een echo gemaakt om te kijken wat het nou is of anders het e.e.a. uit te kunnen sluiten.
Helaas was er iets goed mis.
In de sprong was een stukje botverkalking te zien. precies op de aanhechting van de achillispees. Volgens de DA zou ze daar ooit een beschadeging gehad moeten hebben (en ook kreupel gelopen?) maar dat is niet het geval geweest; tenminste ze heeft nooit kreupel gelopen, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dan er niks was.
Dit kan al maanden en zelfs jaren geleden geweest zijn en ook die botverkalking zit er natuurlijk al langer. Zoiets komt er niet sinds gisteren.
Dmv inwendig onderzoek (net als bij dracht) hebben ze gekeken of het bekken oke was en gelukkig was daarmee niks aan de hand.
Je kan (gelukkig) ook niet zeggen "wat als ik dit of dat niet had gedaan". Je kan er gewoon niks aan doen. maar verdrietig is het wel.
De foto:
Sinds het bezoek aan de DA heeft ze ook niet meer kreupel gelopen. Ze loopt anders dan normaal, wrs het korte in haar beweging.
Ik moet juist met haar bewegen om de spieren/pezen op te rekken zodat er voldoende flexibiliteit ontstaat.
Geschikt voor de sport is ze volgens de DA niet meer, maar wat is sport? M/Z dressuur of springen? 80 km endurance? Dat zijn toch dingen wat wij niet voor ogen hebben, ook niet met een gezond paard.
De DA is wel heel benieuwd hoe het zal gaan en we moesten hem zeker op de hoogte houden. Hij merkte op dat Domi door haar karakter en een goed hart waarschijnlijk zelf de wil heeft om door te gaan en niet gaat 'zielepieten' ; "Er zijn genoeg paarden die met zoiets op 3 benen lopen en aan Domi zie je niet meer dan dat ze wat kort loopt". We hopen maar dat hij gelijk heeft.
Domi heeft nu nog goede wil! ze wil graag wat doen en loopt ook graag in draf of galop. Maar het is een naar idee om te draven of galopperen. Je blijft maar denken "Voel ik niks raars?" "Loopt ze wel goed?" etc
Ze wordt nu 1x per week behandeld met geluidsgolven door de fysiotherapeut. Ze masseert dan ook lekker haar rug los wat je goed kan merken als je gaat rijden.
Want waarschijnlijk doordat ze haar been anders gebruikt de spier aan de rechterkant van haar onderrug (achter het zadel/lendenen) wat strak. De massage vind Domi heerlijk en ook de geluidsgolven verdraagt ze goed.
Ik moet haar elke keer 15 min instappen, 15 min galop (en wat draf) en dan weer 15 min uitstappen. Vooral het in en uitstappen is heel belangrijk.
Ik heb het er best moeilijk mee. Die lieve Domi, al jaren mijn beste maatje. Gelukkig kunnen we onbezorgd knuffelen en poetsen. Rijden gaat wat minder onbezorgd.
Ik hoop dat de toekomst positief zal zijn.
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
Je zal inderdaad wel flink geschrokken zijn........Een heleboel informatie maar je kunt nog niet goed inschatten welke gevolgen dit allemaal op de lange duur zal hebben. Zo zie je maar weer dat alles heel snel kan veranderen. Hopenlijk blijft ze lang klachtenvrij.
