Dinsdagmiddag weer aan de wandel met Rens. Het klein stukje bos grenzend aan de pensionstal was erg modderig na de sneeuwval
. Aangezien ik geen zin had in oefenen aan de lange lijn, zijn we een keer richting centrum Son en Breugel gewandeld. Eens kijken hoe verkeersbraaf mijn paardje is, ook een leuke oefening.
Mijn moeder was een paar daagjes bij mij thuis op bezoek en had Rens al even niet gezien. Ga ik gewoon bij mij thuis langs dacht ik. Ik woon aan de doorgaande weg in Son. Halstertje om en lange lijn en zweep mee (en GSM natuurlijk
) en daar gingen we. Lekker weer zonnetje erbij, wat willen we nog meer. Het zou ongeveer een uurtje lopen zijn, enkele reis. Het ging allemaal geweldig, op de buitenweggetjes, door de woonwijk en langs de drukke weg, en een uur later sta ik bij mij voor de voordeur
. De enige wat spannende momenten waren de nieuwe paarden in de wei onderweg, een koest met paardje wat voorbij kwam en het parkeerdak waar Rens overheen moest naar mijn voordeur wat nogal hol klinkt als je er overheen loopt. Toen terug naar de weg en Rens even aan een pluk gras gezet naast de bushalte. Natuurlijk kwam er net een bus aan. Meneer had meer oog voor het stukje groen dan de bus
. Ja ook ik heb een echte Merens. Vervolgens zijn we samen weer terug gewandeld. Op een smal weggetje kwam een hele grote vrachtwagen achter ons die voorbij moest... toen kneep ik 'm toch wel 'ffe. Ben ik langs de weg bij een oprit even stil gaan staan. Als er dan iets gebeurt heb ik altijd de oprit nog, dacht ik. Dat is beter dan de vrachtwagen of de beek. Maar meneer bleef braaf staan, die dacht dat het gewoon weer een stomme oefening was. PFFff.
Op stal waren ze erg verbaads dat ik dit te voet ondernomen had en ook mijn manneke was not amused
. Halve zool waren volgens mij de woorden die voorbij kwamen.... ha ha.
. Tja je moet toch ergens beginnen en ik vertrouwde het gewoon.