Ach, ik heb wel eens zo'n dag waarop alles een beetje somber lijkt. Zo'n dag was het gisteren en is het vandaag ook. Een geschreven tekst is spontaan van de computer verdwenen en ik was al zo lekker op dreef. Een leuke afspraak gaat niet door. En ik realiseerde me weer eens dat ons huis in Dreischor maar niet verkocht wordt. We willen zo graag kleiner gaan wonen met een wei aan huis..... Het zijn maar hele kleine zorgen, maar ze beinvloedden kennelijk wel mijn stemming.
Gisteren ging ik op de wei kijken naar de drinkpoel, of die bevroren was. Wie er naar mij toe kwamen: Lizzy de Haflinger en Magic de witte pony en Nellie, de shet met blauwe ogen en Mooneye, een vreemsoortige pony. En Renske? Die graasde en keek niet op of om. Toen ik naar haar toe liep, mocht ik haar net aaien en toen graasde ze weer verder. Ze deed net of ze me niet kende, maakte ik er van en daar werd ik niet vrolijk van!
Vandaag haalde ik Renske van de wei, wat ze heel braaf liet gebeuren. Ik gaf haar te eten en ging haar een beetje borstelen. Onderwijl stond ze met overgave te geeuwen en ik wilde haar knuffelen. Ik snuffelde onder de manen, mmmm wat rook ze toch lekker. Nou Renske houdt daar dus niet zo van. Ze onderging het, maar liet niet aan haar hoofd aaien. Toen ik haar op de paddock riep om haar naar de wei terug te brengen kwam ze niet en bleef de andere kant op kijken. Tel maar op... Voor ik op de wei haar halster af deed, pakte ik nog even een kans en snuffelde weer onder haar manen, mmmm. Toen maakte ik het halster los en hup Renske liep weg en ging grazen. Geen contact mee te krijgen!
Ik las een dezer dagen op het Forum dat een Mérens misschien wel heel goed zonder mensen kan, nou zo voelde het gisteren en vandaag voor mij ook.
Ik begrijp wel dat ze gewoon reageert op mijn stemming. Ze houdt er niet van als ik niet goed in mijn vel zit. Ze wil dat ik in mijn kracht ga staan en niet zo kinderachtig doe. Gelukkig heb ik nog een heel lief hondje dat wel van knuffelen houdt! En morgen gaat het beter!