Het was zeker gezellig en wat waren onze Mérens toch super.
Al hoewel ik wel eventjes twijfelde toen we het manegeterrein afreden en Watha al meteen begon te dribbelen (terwijl de andere 3 rustig stapten).
Maar dat is ook niet zo gek, als je een half jaar bijna niet van het erf en uit je weitje komt.
Gelukkig was dat snel over en alleen bij het zicht van een ander paard, vond hij het weer nodig om zich op te richten.
Het blijft een mannetje, die alles in de gaten wilt houden. Al hoewel hij een stuk rustiger zonder hormonen is - erg prettig rijden.
En ja, dat plassen van de ruinen - in de mensenwereld hebben de vrouwen de naam, maar bij de paarden is het toch echt andersom. En lekker ongegeneerd voor de neus van een paar wandelaars!!!! Als je moet, dan laat je het gewoon lopen en wacht de rest maar even.
Super dat we rustig aan gedaan hebben, want na 2 uur rijden was hij wel moe en schrok als laatste van de 4 van een blaffende hond in een tuin (hij kan zo lekker dromen!!).
Leuke foto's, gastvrije locatie,, lekker weer en een heerlijke omgeving (o ja, die grafheuvels of anders gezegd prehistorische mierenhopen, die door de gemeente netjes worden gemaaid).
En vergeet de hertjes of reetjes niet die we 2 keer gezien hebben (blijft leuk - wild voorbij zien huppelen).
De lange rit met de trailer was absoluut de moeite waard.
Iedereen in maart veel plezier in Buinen - wij hebben maar een klein stukje gezien, maar het smaakt zeker naar meer.
Christel